Waarom heb je kritiek, commentaar en verwijten op je partner? Mijn simpele antwoord luidt: dan hoef je niet naar jezelf te kijken. Je partner is immers de oorzaak van jouw nare gevoelens, toch? Het uiten van kritiek en verwijten oogt dominant, maar eigenlijk is het een noodoproep voor hulp en steun.

Je bent geïrriteerd en boos
Maar deze hulp en steun die jij nodig hebt, krijg je niet van je partner. Daarom ben je geïrriteerd en boos en geef je je partner de schuld. Omdat jouw partner zo weinig doet, heb jij het zo zwaar. Omdat jouw partner geen rekening houdt met jouw gevoelens, voel jij je zo klein enz. Ik verklap alvast dat je partner de schuld geven van jouw nare gevoel helaas niet effectief werkt in relaties. Waarom? Omdat je op deze manier niet de hulp en steun gaat krijgen die je nodig hebt. Wat wel werkt: kijk naar jezelf!
Je legt de schuld voor jouw nare gevoel buiten jezelf
Het voelt ‘fijn’ om de schuld buiten jezelf te leggen als je geconfronteerd wordt met je eigen problemen en nare gevoelens. Zo houd je jezelf in het reine: jouw partner is de schuldige. Wat impliciet betekent dat jij de onschuldige bent. Tegelijkertijd maak je jezelf ongewild slachtoffer, want je ziet jouw partner als degene die bepaalt hoe jij je voelt.
Deze aanname klopt niet
Je partner doet iets en dat heeft een effect op jou, dat wel. Maar je partner veroorzaakt niet jouw gevoel. Als je dit wel denkt, ga je vanzelfsprekend verwijten maken. Je partner reageert dat hij ‘het toch nooit goed kan doen’ en trekt zich terug. Of je partner gaat zichzelf verdedigen. Een nieuwe cirkel van kritiek, commentaar en verwijten begint. Beide varianten maken het voor jou nog erger, want de hulp en steun die je eigenlijk nodig hebt, is weer een stapje verder weg.
Naar jezelf kijken maakt je kwetsbaar
Wat maakt naar jezelf kijken zo lastig? Het maakt je op verschillende manieren kwetsbaar.
- Ten eerste voelt het kwetsbaar op een diep persoonlijk niveau. Je wordt je bewust van je eigen zwakke plekken. Deze probeer je je leven lang al te maskeren of te compenseren alsof ze er niet zijn. Maar ze zijn er wel. Je kunt dingen niet, je vindt dingen moeilijk, je raakt soms in paniek, je voelt je tekort gedaan, je vertrouwt anderen niet altijd etc. Het vergt moed om dit onder ogen te zien.
- Ten tweede voelt het kwetsbaar in de relatie, want je partner doet datgene wel wat jou niet lukt. Je partner neemt bijvoorbeeld wel tijd voor zichzelf en blijft gewoon zitten, terwijl jou dit niet lukt, want je bent altijd in de weer. Of je partner kan wel direct zijn ongenoegen uitspreken, terwijl jij erom heen draait om maar niemand te kwetsen. Ergens ben jij jaloers en zou je ook dolgraag willen kunnen wat je partner doet.
- Tenslotte voelt het kwetsbaar om voor jezelf om hulp te (moeten) vragen, om toe te geven dat je het niet alleen kan of durft en dat je je partner nodig hebt. Je voelt dat je afhankelijk bent van je partner en hier huist een grote kwetsbaarheid in die angstig kan aanvoelen.
Hechtingstheorie
Afhankelijk zijn van je partner klinkt voor veel mensen als iets afschrikwekkend. Dat wil je toch niet! We worden opgevoed met het idee dat onafhankelijk zijn en zelf je boontjes doppen goed is. Helemaal passend in onze individualistische en maakbare maatschappij. Vanuit de hechtingstheorie wordt anders gekeken. Daarin is afhankelijkheid juist een vereiste om te hechten. We worden allemaal als afhankelijke baby geboren en dit gegeven zorgt er juist voor dat we ons kunnen en willen hechten aan onze ouders. Dit geldt voor twee kanten, want ook de ouders hechten zich aan hun baby die van hen afhankelijk is.
We hebben elkaar nodig
Het is een heel diep natuurlijk fijn gevoel om nodig te zijn voor een ander. We helpen een dierbare die onze hulp nodig heeft juist heel graag. In een partnerrelatie is het belangrijk dat je van elkaar afhankelijk bent, het moet in balans zijn over de jaren heen. De ene periode ben jij er vooral voor je partner en de andere periode helpt je partner jou door alle ellende heen. De afhankelijkheid betekent ‘we hebben elkaar nodig’.
Hulp vragen aan je partner
Vanuit deze visie is het normaal dat je het niet altijd alleen kunt, is het normaal dat je hulp vraagt en dat je je partner steunt in moeilijke dagen. Kun jij vanuit jouw kwetsbaarheid hulp vragen aan je partner? Dus niet vanuit een verwijt. Ik voorspel dat als je partner voelt dat jij afhankelijk bent van je partner en die écht nodig hebt, jouw partner niets liever wil dan jou steunen en helpen bij wat jij nodig hebt. Dat geeft je partner een vol gevoel, een gevoel van nodig zijn en ertoe doen. En het geeft jou het gevoel dat je gezien en gesteund wordt, je hoeft het niet altijd alleen te doen.
Dus kijk naar jezelf
Dus als je een volgende keer weer met een naar gevoel in de relatie zit, probeer dan naar jezelf te kijken in plaats van naar je partner. En geef jezelf antwoord op de volgende vragen:
- Wat is mijn nare gevoel? Waar schuurt het?
- Wat lukt mijn partner wel wat mij zelf niet lukt? Waar ben ik jaloers op?
- Wat is mijn behoefte?
- Wat heb ik nodig van mijn partner qua hulp of steun?
Spreekt dit jullie aan en willen jullie ook een relatieboost? Neem gerust contact met me op, dit kan via het contactformulier op m’n website of stuur een mailtje naar shirley@boostrelatietherapie.nl