“Ik voel het niet meer, mijn gevoel voor mijn man is weg” zegt de vrouw. Haar man snapt er helemaal niets van. Ze hebben het toch goed? Beiden een leuke baan, trotse ouders van twee puberende kinderen, een mooi huis en een rijk sociaal leven. Hij is, nu 20 jaar samen, nog steeds gek op haar. Zij voelt zich op een voetstuk gezet en dat vindt ze lastig. Samen komen ze bij mij in EFT relatietherapie in Woerden. Ze willen beiden heel graag dat ‘het gevoel bij haar weer terugkomt’. Na een half jaar relatietherapie is dat gelukt! Nu voelt ze de liefde voor haar man weer. In deze blog vertel ik over hun proces in de relatietherapie die ze bij mij volgden.
De vrouw: sloot zich af
De vrouw zat er in het begin van de relatietherapie aardig doorheen. Ze voelde zich ontzettend schuldig dat ze ‘het niet meer voelde’. Ze had het gevoel dat ze haar man kwetste en was ontzettend bang om hun kinderen te kwetsen als het op een scheiding zou uitlopen. Elke keer als de man iets liefs zei of probeerde dichterbij te komen, kon ze daar niet voor open staan. Laat staan iets liefs terug zeggen. Dit deed pijn bij haarzelf, want het confronteerde haar keer op keer met ‘het afwezige gevoel’. Omdat ze haar man niet nog meer pijn wilde doen, sloot ze zich af en trok ze zich emotioneel terug. Op deze manier was ze in staat om haar eigen pijn niet te voelen en was ze in staat om ‘gewoon’ te doen. Dus zette ze haar masker op en dan was ze de actieve moeder en vrouw die altijd voor iedereen aan het zorgen was. Ze zorgde alleen niet voor zichzelf.
De man: gaf haar te weinig ruimte
De man was aan het begin van de relatietherapie eigenlijk in paniek. Hij probeerde van alles om dichter bij zijn vrouw te komen. Hij dacht mee, vroeg hoe het met haar ging en bracht haar kopjes thee. In Emotionally Focused Couples Therapy noemen we dit de positie van de ‘aanklamper’. Hij werkte hard voor de relatie. Hij wilde zijn vrouw helpen, steunen, troosten en knuffelen. Maar elke keer als hij dit deed, wees ze hem af. Dit deed hem ontzettend veel pijn. Hij probeerde zulke momenten zo snel mogelijk te vergeten en verder te gaan.
Het negatieve patroon doorbreken
De eerste gesprekken gingen over het herkennen van het negatieve patroon in hun relatie, ook wel de duivelse dialoog genoemd. Het moge duidelijk zijn dat de vrouw de positie van de ‘terugtrekker’ innam en de man de positie van ‘aanklamper’. Hoe meer de man aanklampte, hoe meer de vrouw zich terugtrok. En hoe meer de vrouw zich terugtrok, hoe meer de man ging aanklampen. De man besefte vrij snel dat het nodig was om een stap achteruit te doen. Dit vond hij echter heel verwarrend. Want als hij niet meer zijn best deed voor de relatie, voelde dat voor hem alsof hij de relatie opgaf. Toch deed hij het en het werkte. De man zat er niet meer zo boven op. Dit gaf de vrouw meer ruimte. Door deze ruimte kon ze beter bij zichzelf komen.
De eerste stapjes naar verbinding
In de gesprekken die volgden gingen we verdiepen bij de vrouw. Ik hielp haar om haar emotie te voelen en naar boven te laten komen. Waar had zij zoveel last van? Wat deed haar zoveel pijn? Waar was ze bang voor? Wat gebeurde er in haar lijf? Nu ze haar emoties toonde, kon de man haar troosten en steunen. Dit was wat hij wél kon doen. Hij kon er voor haar zijn en haar veiligheid bieden om haar gevoelens te uiten. Hij kon luisteren naar waar ze mee zat en haar dan een knuffel geven. De vrouw merkte dat ze de knuffels prettig vond en zelfs af en toe om een knuffel ging vragen.
De angst: ik kan jou nooit zoveel liefde geven als jij mij geeft
Tegen het einde van de relatietherapie kwam de vrouw terug op het onprettige gevoel van op een voetstuk staan. Haar man is altijd zó gek op haar geweest en heeft haar altijd zoveel liefde gegeven. Voor haar gevoel viel haar liefde voor hem hierbij in het niet. Ze was bang haar man nooit zoveel liefde te kunnen geven als hij haar geeft. Dit gaf haar een heel beklemmend gevoel. De man begreep dit niet. Toen gaf ik hem het voorbeeld van een cadeau geven. Als je van een vriend elk jaar een duur sieraard krijgt, en jij geeft zelf altijd een boek terug, dan voel je je op den duur best lullig bij het geven van jouw cadeau. Maar je voelt je ook bezwaard bij het krijgen van het duurdere cadeau. Als je dit niet bespreekt, ga je op een gegeven moment liever die verjaardagen van die vriend omzeilen toch? Toen snapte hij hoe het al die 20 jaren voor zijn vrouw moet hebben gevoeld en dit sprak hij uit. Hij vertelde haar blij te zijn met de liefde die zij hem geeft, op haar manier. Hij verwacht niet van haar hetzelfde terug te krijgen. Dus de vrouw mag haar liefde tonen en geven op haar eigen manier.
Keerpunt: de vrouw durft zich open te stellen voor de liefde van haar man
Toen ze na dit gesprek naar huis reden, ging bij de vrouw de knop om. Al die tijd heeft ze niet gedurfd zijn liefde te laten binnenkomen, omdat het pijn deed te voelen dat haar liefde voor hem niet genoeg zou zijn. Daardoor had ze zichzelf afgesloten voor zijn liefde. Nu stapte ze zelf van het voetstuk af. Dit was de knop die omging waardoor haar hart openging en ze zijn liefde binnen kon laten en haar liefde weer kon geven. De liefde was weer voelbaar.
Resultaat: het gevoel is terug!
Het laatste gesprek zaten ze giechelend op mijn gele bank. Ze raakten elkaar aan, maakten pesterige grapjes, zoals verliefde stellen doen. Het was prachtig om te zien! Twee volwassenen die al zo lang samen waren, voelden het weer! Ik vroeg aan de vrouw: “Toen je hier kwam voelde je ‘het’ niet meer. Nu voel je ‘het’ wel weer. Wat voor liefde voel je nu? Is het dezelfde liefde van vroeger die is teruggekomen? Heb je de liefde die verstopt zat weer gevonden? Of is het een nieuwe liefde?” Waarop de vrouw antwoordde: “Het is niet de oude liefde, het is anders, het is de 2.0 versie. Het is de liefde die er nu tussen ons is, anders dan toen we verliefd werden op elkaar, maar het voelt ontzettend goed!”
Herkennen jullie iets in de blog en willen jullie ook hulp om de liefde weer te voelen? Neem gerust contact met me op via: het contactformulier | 06-33441904 | shirley@boostrelatietherapie.nl